Een nieuw jaar! Dat voelt altijd zo lekker vers en fris voor mij. Veel mensen grijpen dit kantelpunt aan om vol frisse moed met goede voornemens te beginnen. Ikzelf geloof niet zozeer in vaste data hiervoor; als je iets wilt aanpakken of veranderen in je leven begin je gewoon “nu” en is daar geen bepaalde datum voor nodig. Maar het kan zeker wel helpen en iedereen is weer anders. Er is altijd ruimte voor verbetering van je leven en wat de motivatie tot starten ook is; de motivatie is goed. Zoals gezegd wilde ik niet door een specifieke datum meedoen maar aangestoken door de ‘Goede voornemens koorts’ ben ik gaan denken hoe ik mijn leven kan beteren en daar kom ik uit op; Luisteren Naar Je Lichaam.
Kijken Naar Mogelijkheden
2019 was het jaar waarin mijn tweede dochter Gwendolyn is geboren. Voor mijn zwangerschap had ik een extreme piek in me fit en gezond voelen. Ik had de sportschool met groepslessen helemaal ontdekt en ik voelde me heel sterk en goed hierdoor. Door de zware zwangerschap en heftige ontzwangerperiode ben ik mijn lichaam helemaal kwijtgeraakt voor mijn gevoel. Van een hoge piek naar een extreem dal en onbegrip naar waarom mijn lichaam me zo in de steek laat. Ik heb in een eerdere blog gedeeld dat tijdens het ontzwangeren ook een flinke challenge voor mijn voeten geworpen werd; ik ben ziek.
Dat vind ik heel lastig om zo te typen want ik wil me niet ziek voelen maar het is wel zo. De tijd voor acceptatie begint nu te volgen. Er is een zeldzame auto immuun ziekte gevonden waardoor mijn galwegkanaaltjes chronisch ontstoken zijn en mijn lever langzaam kapot gaat. Althans ik hoop langzaam want het is zo zeldzaam dat er weinig over bekend is. Dat deel is door medicatie inmiddels aardig de goede kant aan het opgaan gelukkig. Maar helaas blijven extreme moeheid en gewrichtspijnen aan de orde van de dag. En is het luisteren naar je lichaam ver te zoeken voor mij.
Waar ik in mijn vorige blog zo negatief schreef over de reumatoloog zo positief was mijn laatste bezoek. Ik heb een goed gevoel bij haar kennis en visie en er is een plan van aanpak. Geduld en afstemmen met meerdere specialisten en mezelf staat voorop. Deze periode van mama zijn had ik me heel anders voorgesteld en het geven van borstvoeding doet me sterk voelen. Dit deel van mijn lichaam werkt ontzettend goed. Maar nu is het tijd om te gaan kijken naar de mogelijkheden die ik wel heb in plaats van te kijken naar wat me belemmerd. Want daar ben ik me maar al te bewust van geweest.
Sterk zijn in niet sterk voelen
1 grote bewustwording heb ik gehad in het me sterk voelen in het niet sterk zijn. Het is namelijk oké om je niet altijd goed en krachtig te voelen. Hoe je met belemmeringen omgaat zegt ook veel over je kracht en dit is een belangrijke les die we aan onze kinderen kunnen leren. Want in hun leven zullen ook belemmeringen en struikelblokken komen. Elke emotie is goed en mag bij stilgestaan worden. Herken de emotie, probeer te achterhalen waarom je dat voelt en leer ervan. Het is een signaal aan jezelf namelijk.
Gezond leven en eten is geen garantie op een gezond lichaam helaas. Dat is me ook pijnlijk duidelijk geworden. Wel geloof ik dat het allemaal draait om kansen en met een gezonde levenswijze kan je veel kansen op ziek zijn verkleinen. Ook valt er veel te halen door voeding en een juiste mindset. Ik geloof nog steeds dat energie een belangrijke factor is in ons leven en wij aantrekken wat we uitstralen. Wat je denkt,voor ogen hebt en waar je een passie in voelt zijn dingen die makkelijker te behalen zijn. Het is ook geen garantie want soms overkomt het leven je en zijn er andere lessen te leren. Lessen die nodig zijn om weer verder te komen en groeien.
Ik zal dus ook dit jaar als Good Mood Mama de happy vibes voor een good mood uitstralen en nastreven maar tegelijk ben ik niet bang om mijn uitdagingen onder ogen te zien en aan te gaan. Een belemmering is voor mij nu een boomstam op mijn weg die me niet stopt maar me even laat ademen en leert kijken naar die bewuste boomstam. Om vervolgens een manier te vinden om over die boom heen te gaan. Hoe ik dat doe wisselt per keer.
Voedingsbalans
Hoe ik denk over voeding en de levenswijze hierin is ook veranderd in een korte tijd. De basis van zelf koken, pure smaken en ingrediënten staan nog steeds voorop. Ik geloof in clean eating, zo min mogelijk bewerkt en vertrouw op de kracht van verse ingrediënten. Ook dit jaar zal ik nog meer recepten zoeken en maken die simpel, gezond en snel zijn.
Diëten geloof ik niet in en het uitsluiten van voedingsgroepen of het vervangen van verse voeding voor bewerkte dingen ook niet. Voor mij werkt dat niet. Wat wel werkt is je levenswijze zo aanpassen dat het een vast onderdeel wordt van je gewoontes. Zo heb ik mezelf aangeleerd om de pure smaken te waarderen voor wat ze zijn en bij zoete trek dat fruit ook volstaat in plaats van snoep. Ik drink koffie zwart, vind water een prima drankje en als ik eens voor ongezond ga dan geniet ik er oprecht van. Ik zorg voor een 70% – 30% balans daarmee en dat is prima. Want wat is er leuk aan snoepen als je je schuldig voelt? Beter kan je een moment ervoor kiezen en dan echt genieten van iets waar je behoefte aan hebt.
Signalen Voelen luisteren naar je lichaam
Waar ik eerst zo overtuigd was van vaste tijden en een goed ontbijt, zo anders begin ik hiernaar te kijken. Dit komt deels door mijn eigen gevoel, nieuwe inzichten vanuit onderzoeken en door mijn dochter. Want bij baby’s is het voedingsadvies heel anders dan 5 jaar geleden. Bij Abygail hield ik vaste voedingstijden aan, ook met borstvoeding. En nu 5 jaar later is het advies voeden op verzoek; ook bij flesvoeding. Het vertrouwen op de behoefte van een baby is iets wat heel logisch is. Niet elke dag is hetzelfde, en een lichaam heeft andere behoeftes. Ik merk dat het Gwendolyn echt goed doet en mij rust geeft. Ze eet en drinkt naar wat haar lichaam vraagt. Luisteren naar je lichaam is iets wat een baby van nature perfect doet.
Maar waarom zou het alleen voor een baby werken? Waarom leren wij als volwassenen deze signalen voelen en herkennen af? Advies is op vaste tijden eten, veel water drinken en zoveel mogelijk ritme. Maar ook voor ons lichaam is geen 1 dag hetzelfde. Waarom gaan we niet meer vertrouwen op die signalen en luisteren naar je lichaam? Daarbij vraag ik me af of elk “hongersignaal” wel echt is en of het niet een vorm van verslaving is aan de hele dag door eten en drinken wat we onszelf hebben aangeleerd.
Vasten
Dit laatste wil ik gaan uittesten in het nieuwe jaar. Er zijn 3 actualiteiten die de afgelopen periode voorbij zijn gekomen. Een artikel over waarom er vanuit het geloof gevast wordt met oog op gezondheid, een nieuwe voedingshype Intermittent Fasting genaamd en nieuwe onderzoeken over dat teveel drinken helemaal niet goed is. Zo zouden periodes van vasten heel goed zijn. Het continue verwerken van voedsel is niet waar ons lichaam voor gemaakt zou zijn.
Tijdens periodes van vasten ruimt je lichaam alle afval op. Het doorgaat verschillende fases en hoe langer je vast is bepalend voor bepaalde stadia die je lichaam doorstaat. Wat ik vooral een boeiend onderdeel vind; Zowel in de organen als in de hersenen remt vasten schadelijke afbraakprocessen, veroorzaakt door ontstekingsreacties en stress. En dit is precies wat er nu speelt in mijn lichaam; ontstekingen die voor een hoop ellende zorgen. Voor mij de reden om dit vasten in het nieuwe jaar te gaan onderzoeken.
Ik ga niet blindelings mee in de hype van Intermittent Fasting maar haal eruit wat voor mij persoonlijk werkt. Er zijn schema’s en veel informatie over te vinden. Voor mij draait de basis om een bepaald aantal uur op een dag te eten. Een periode van 6 tot en met 10 uur aaneengesloten eten en de andere uren aaneengesloten niet te eten. Het wisselt per dag wat haalbaar is. Ik sta op en laat mijn hongergevoel het start signaal zijn en dan gaan de uren in. 6 uur is wat ik zou willen maar als het 10 uur wordt dan is dit ook prima.
Begin Fase
Een week geleden ben ik ermee begonnen en ik vind het fascinerend. Ik eet namelijk niet meer tegen mijn zin in en ik eet omdat mijn lichaam daarom vraagt en dat voelt goed. De maaltijden die ik nuttig laat ik voedzaam zijn en dat is ook echt waar ik behoefte aan heb merk ik. In de avonden doorsta ik nu wel een ontwenning en merk ik dat niet elk hongergevoel echt is. Het is voor mij meer nu het afkicken van bepaalde aangeleerde gewoontes. En het scheelt heel erg dat ook al ervaar je honger, je weet dat je de volgende dag gewoon weer mag eten wanneer je lichaam hierom vraagt. Drinken doe ik wel gewoon als ik dorst heb.
Ik vind het wel lastig om het woord honger te gebruiken. Ik heb altijd geleerd om trek te zeggen. In de oorlog en in arme landen kennen ze honger. Maar toch omschrijft dit woord wel het gevoel waar je doorheen gaat in periodes van vasten. Je leert jezelf, je eigen gevoel en het luisteren naar je lichaam nog beter kennen.
2020 luisteren naar je lichaam
Komend jaar gaat voor mij een jaar worden waarin ik mezelf en mijn lichaam opnieuw ga leren kennen. Daar wil ik naar de mogelijkheden gaan kijken van wat ik wel kan. Ik heb nu een jaar geleefd in wat ik lichamelijk niet kan en dat is niet fijn. Ik ga kijken wat deze manier van eten met me doet en ik ga vanuit huis voorzichtig weer het sporten oppakken. Kijken tot hoever ik mijn lichaam kan belasten en weer sterker kan maken. Elke squat is er 1 om trots op te zijn.
In plaats van boos te zijn ga ik mijn lichaam accepteren zoals het is. En durf ik vertrouwen te hebben in dat het beter en sterker kan worden. Het heeft me tot nu toe zoveel moois gebracht dat mag ik ook niet vergeten. Ik ga vertrouwen hebben in de specialisten om me heen en ga niks overhaast doen. Op naar een 2020 waarin ik ga luisteren naar mijn lichaam, ga zoeken naar de mogelijkheden en sterk ga zijn in accepteren van wat er veranderd is.
Wat hoop jij dat 2020 jou gaat brengen en ga jij meer luisteren naar je lichaam?
Linkjes luisteren naar je lichaam
- Wat doet vasten met je lichaam?
- Intermittent Fasting Voedingscentrum
- Intermittent Fasting Beginners Handleiding
- 2 literwater per dag drinken is onzin
- Ik drink ook graag verse gember thee tegen ontstekingen
- Mijn Good Mood Uitdaging van mijn ziek zijn